JEŚLI MY ZAPOMNIMY, KAMIENIE WOŁAĆ BĘDĄ
1 marca – przywracamy pamięć o Żołnierzach Wyklętych, czcimy czyny bohaterów, którzy po II wojnie światowej przeciwstawiali się narzuconej władzy komunistycznej.
W naszej parafii o godz. 17:00 była sprawowana Msza św. w intencji żołnierzy podziemia antykomunistycznego i ich rodzin w podziękowaniu za świadectwo ich męstwa i przelaną krew.
Później mogliśmy uczestniczyć w montażu słowno-muzycznym pt. ”Bo chcieli być wolni…” przygotowanym przez uczniów i absolwentów Zespołu Szkół im. Kornela Makuszyńskiego. Dzięki pięknej postawie uczniów klasy VI i pomocy rodziców była możliwa ta „żywa lekcja historii”. Dzieci wniosły do kościoła „Znicz pamięci” i portrety 21 niezwykłych Polaków, aby opowiedzieć zebranym na czym polegał tragizm tamtych czasów i uzmysłowić jego wpływ na życie człowieka.
Po występie głos zabrała Pani Katarzyna Krawczyk – dyrektor Zespołu Szkół im. K. Makuszyńskiego w Małaszewiczach. Podziękowała uczniom i nauczycielom historii z terenu Gminy Terespol za zaangażowanie, dzięki którym odbyła się V edycja „Konkursu historycznego o Żołnierzach Wyklętych – Bohaterach Niezłomnych – Przywróćmy ich czyny powszechnej pamięci” pod Patronatem Honorowym Instytutu Pamięci Narodowej Oddział w Lublinie i pomocy Gminy Terespol i Gminnego Centrum Kultury w Kobylanach. Zachęciła do refleksji nad pojęciem patriotyzmu i podziękowała ks. Proboszczowi za zaangażowanie i chęć współpracy, władzom samorządowym i oświatowym, społeczności szkolnej i lokalnej za udział w „żywej lekcji historii”.
Na zakończenie wszyscy zebrani przeszli do – umieszczonej na parkanie ogrodzenia kościoła – tablicy, na której widnieje napis: W PODZIĘCE BOGU ZA OCALENIE PODCH AK WITOLDA ŁACICA PS. ”ALEKSANDER” Z RĄK GESTAPO 15.II.1944 R. RODZINA.
Ustawiony tam „Znicz pamięci” niech wszystkim przypomina, że teraz na nas spoczywa obowiązek upamiętniania uczestników powojennego podziemia niepodległościowego, którzy stawiali opór sowietyzacji Polski i podporządkowaniu jej Związkowi Radzieckiemu.
Uroczystość zakończyło wspólne odśpiewanie Mazurka Dąbrowskiego i głośny okrzyk „Cześć i chwała Bohaterom”.
